🇳🇱 Let op: zaterdag 27 april ''KONINGSDAG'' gesloten 🇳🇱
🇳🇱 Let op: zaterdag 27 april ''KONINGSDAG'' gesloten 🇳🇱
Ed Seiler
Levertijd: In overleg. Binnen 0-5 werkdagen.
€ 13.500,00
| Conditie | Tweedehands |
|---|---|
| Merk | Ed Seiler |
| Model | 192 |
| Kleur | Hoogglans zwart |
| Levertijd | In overleg. Binnen 0-5 werkdagen. |
| Eigenschappen | Bouwjaar: 1937, 1.92m lang, 100% Duits |
Het merk van deze vleugel is Ed Seiler. Een echte Duitse vleugel uit 1937 met ivoren toetsen (EU-certificaat | CITES is aanwezig). Later werd het Seiler en sinds Samick het merk heeft overgenomen zijn er goedkopere Indonesische piano’s bij gekomen onder de naam, Eduard Seiler en Johannes Seiler.
Deze vleugel is 1.92cm meter lang. Een prachtig formaat voor bijna elke woonkamer. Het meubel is strak en chique. Het klavier is van ivoor dat gereviseerd is. Het is een plaatje om te zien. Bouwjaar van de vleugel is 1937 met serienummer 78275. De klank is vol en warm, mede door zijn prachtige lange lengte. Het mechaniek speelt soepel en licht.
De vleugel heeft in de werkplaats een grote beurt gekregen en alles is schoongemaakt. De buitenkant is gepolijsten en alle messing onderdelen ook. Bij verkoop krijgt u 5 jaar garantie op het stemblok en 5 jaar garantie op het frame. Ook is transport begane grond en een stembeurt is inbegrepen.
In 1849 is het pianomerk opgericht door Eduard Seiler (1814-1875). Eduard kon in zijn jongere jaren heel goed pianospelen, maar was ook erg handig als reparateur en stemmer. In 1835 ging hij werken voor Scholz – een instrumentenmaker in die tijd. In zijn eigen tijd knapte hij piano’s op en probeerde deze te verbeteren. Totdat de tijd rijp was in 1937 en zelf pianofortes ging bouwen. Hij groeide uit tot de grootste en succesvolste pianobouwer in de regio.
De zoons van Eduard Seiler (Paul en Max) kwamen ook in het bedrijf werken. Rond 1874 is de 3e zoon (Johannes) in de leer gegaan bij zijn vader. Kort daarna overleed hun vader en liet hij het bedrijf achter aan zijn weduwe en 10 kinderen. Paul en Max overleden 4 jaar later kort na elkaar door een ziekte. Johannes Seiler was in die tijd op leerreis, maar keerde terug en nam de technische leiding over.
In 1896 en in 1907 werden er nieuwe fabrieken bijgebouwd. Helaas overleed Johannes in 1907 en volgt zijn neef Robert Lauterbach hem op. Vanaf 1910 mag Seiler zich meerdere malen hofleverancier noemen, wat natuurlijk een enorme prestatie is. Na de Eerste Wereldoorlog ging het goed met de Seiler fabriek. Ze hadden 435 mensen in dienst en in 1928 bouwde ze bijna 3.000 instrumenten.
In de Tweede wereldoorlog verloor Seiler zijn fabriek. De familie is gevlucht uit Liegnits, dat nu bij Polen is gevoegd en tot Legnica is omgedoopt. De fabriek hebben ze niet meer terug gekregen. Daar werden later andere pianomerken in geproduceerd.
1951 was het jaar dat Steffen Seiler-Düts opnieuw begon in Kopenhagen. Hij had tijdens zijn vlucht enkele constructietekeningen kunnen meenemen. In een andere fabriek liet hij Seiler instrumenten bouwen. Later rond 1961 vestigde Seiler zich in Kitzingen, waar het zich nu nog steeds bevindt. Gelukkig waren de jaren daarna enorm gunstig, vooral de hoogtij jaren ’60 en ’70. Onder zijn leiding zijn er ook heel veel patenten aangevraagd en gekregen. Onder andere de Membrator-zangbodem, de SMR-technick, Toon-Volume-Stabilisator en nog enkele andere. Steffen overleed in 1998. Hij heeft net de 150-jarige bestaan niet mee kunnen maken. Zijn vrouw zette het bedrijf voort. Helaas hebben ze in 2008 faillissement moeten aanvragen. Samick heeft het bedrijf ‘gered’ en nam aan het einde van dat jaar het bedrijf over. Dit is voor Samick gunstig, want op deze manier kregen ze weer voet op de Europese bodem. Tot heden gaat het heel goed met het merk en produceren ze mooie modellen waar ze trots op mogen zijn.
